[Hi语录]避祸的人生哲学与自我成长

ជីវិតគឺដូចជាការធ្វើដំណើរជាដំណើរទៅលើរថភ្លើងមួយ ដែលមនុស្សជាច្រើនខិតខំដើម្បីបើកវាបានលឿនបំផុត។ ប៉ុន្តែអ្នកត្រូវចាំបាច់ដើរទៅដំណើរនេះដោយការត្រជាក់សប្បាយ។ ការប្តេជ្ញាចិត្តផ្លាស់ប្តូរអ្នកដទៃមិនត្រឹមត្រូវទេ។ កុំខ្វល់ខ្វាយនឹងវា ហេតុនាំឱ្យមានការមិនអំណោយផល គឺព្រោះអ្នកមិនមែនជាត្លុកមន្តអាថ៌មមួយដែលអាចធ្វើឱ្យមានការផ្លាស់ប្តូរនៃអ្នកដទៃបាន។ ការបន្តឱ្យខ្លួនឯងត្រូវបញ្ចេញកម្លាំងច្រើន អាចធ្វើឱ្យមានបញ្ហានៅក្នុងចិត្តផងដែរ។

ក្នុងជីវិតរបស់មនុស្សពេញវ័យ តែអ្វីដែលគួរតែធ្វើនោះគឺការជ្រើសរើស។ ពេលអ្នកឃើញរឿងដែលមិនល្អអ្នកគួរតែចងក្រងការគិត ឬទ្រាំបានដោយការមើលសម្អាតទៅផ្នែកមួយទៀត។ អ្វីដែលនិយាយមិនគួរទេ ត្រូវតែឆ្លៀតវាអោយចេញពីចិត្ត។ ការគិតថាគួរអប់រំអ្នកដទៃដោយសារលោកអ្នកគឺជាអ្នកដឹង អាចធ្វើឱ្យមានបញ្ហា។ យើងគួរតែបន្តការគិតអំពីការគ្រប់គ្រងខ្លួនឯងទៅមុខ។

មានចំណុចចម្បងសម្រាប់អ្នកមនុស្សដទៃទៀតមិនអាចអនុវត្តបានទេ ប៉ុន្តែអ្នកអាចឱ្យខ្លួនឯងត្រូវអនុវត្តវិធីសាស្រ្តគួរប្រើប្រាស់ដែលបង្ហាញនៅក្នុងប្រយោគនេះ៖ ទទួលយក, ប្ដូរ, និងលះបង់។ អ្វីដែលអ្នកទទួលយកមិនបាន ត្រូវធ្វើការផ្លាស់ប្តូរ។ បើអ្នកមិនអាចធ្វើការផ្លាស់ប្តូរបានទេ គួរតែចុះចាញ់ ហើយទុកវាទៅ។

ជីវិតគឺដូចជាកន្លែងហ្វឹកហាត់ដែលអ្នកត្រូវរៀនស្វែងយល់។ ប្រសិនបើជីវិតមិនអាចជួយស្រលាញ់អ្នកបាន នោះអ្នកត្រូវតែរៀនស្រលាញ់ខ្លួនឯង។ អ្វីដែលចាំបាច់ចុងក្រោយគឺធ្វើឱ្យខ្លួនឯងកាន់តែប្រសើរ និងល្អប្រសើរជាងមុន។ កុំភ្លេចថា អាយុកាលនៃជីវិតអាចមានតម្លៃខ្ពស់មួយ។ តម្លៃមួយនេះមិនអាចត្រូវគេប្រើប្រាស់ក្នុងរឿងអាក្រក់ ឬមនុស្សដែលមិនគួរតម្លៃនោះបានទេ។ ត្រូវខិតខំប្រឹងប្រែងដើម្បីធ្វើឱ្យខ្លួនឯងក្លាយជាមនុស្សដែលអ្នកចង់បាន។

ប្រយោគនេះបានបង្ហាញភាពជាក់ស្តែងដោយច្រើនដំណើរចេញពីបទពិសោធន៍ជីវិត។…………

ជីវិតគឺដូចជាការធ្វើដំណើរលើរថភ្លើងមួយ។ អ្នកដទៃប្រហែលជាខិតខំជ្រុលដើម្បីបើកឱ្យវាដើរលឿនបំផុត ប៉ុន្តែអ្នកត្រូវដើរទៅដោយអារម្មណ៍ស្ងប់ស្ងាត់។ ការខិតខំផ្លាស់ប្តូរអ្នកដទៃ? កុំគិតដូច្នេះទៅឡើយ ព្រោះអ្នកមិនមែនជាត្លុកមន្តអាថ៌កំបាំងទេ! ការបន់ស្រន់ឲ្យខ្លួនឯងត្រូវជួបបញ្ហាចិត្តគឺកើតឡើងបន្ទាប់។ ជីវិតរបស់មនុស្សពេញវ័យគឺមានតែការជ្រើសរើសប៉ុណ្ណោះ។ ប្រសិនបើអ្វីមួយមិនត្រូវចិត្ត អ្នកគួរតែបើកភ្នែកមួយ បិទភ្នែកមួយ ហើយសម្លឹងឆ្លៀត។ សំដីមិនពិចារណាទេ? ត្រូវឆ្លៀតវាចេញពីខ្យល់។ ការប្តេជ្ញាចិត្តនឹងអប់រំអ្នកដទៃគឺជារឿងមិនគួរគិតឡើយ។ ត្រូវចាប់ផ្តើមគ្រប់គ្រងខ្លួនឯងមុនគេ។

មានបីគន្លឹះសំខាន់សម្រាប់ជីវិត៖ ទទួលយក, ផ្លាស់ប្តូរ, និងលះបង់។ ប្រសិនបើអ្នកមិនអាចទទួលយកវាបាន នោះអ្នកត្រូវផ្លាស់ប្តូរ។ ប្រសិនបើអ្នកមិនអាចផ្លាស់ប្តូរបាន នោះអ្នកត្រូវលះបង់វាចោល។ ជីវិតគឺជាកន្លែងហ្វឹកហាត់ ហើយប្រសិនបើជីវិតមិនស្រលាញ់អ្នក នោះអ្នកត្រូវរៀនស្រលាញ់ខ្លួនឯង។ ការបំពេញកិច្ចការសំខាន់នៃជីវិតគឺត្រូវធ្វើឱ្យខ្លួនឯងកាន់តែប្រសើរ។ កុំភ្លេចថា អាយុកាលនេះមានតម្លៃខ្ពស់ ហើយវាមិនគួរត្រូវចំណាយទៅលើ “មនុស្សឥតប្រយោជន៍ និងរឿងគ្មានអត្ថន័យ”។ ចំណាយពេលយ៉ាងខ្លាំងដើម្បីក្លាយជាមនុស្សដែលអ្នកចង់បាន។

ប្រយោគនេះ បើទោះបីវាមានភាគរយកំប្លែងក៏ដោយ ក៏វានាំមកនូវនិទានសារដ៏ជ្រាលជ្រៅដែលសំខាន់ដល់ជីវិត។ ជីវិតមិនអាចអោយនិយាយថាអ្នកមានអំណាចលើអ្នកដទៃ ប៉ុន្តែអ្នកអាចធ្វើបានគឺការគ្រប់គ្រងលើខ្លួនឯង។ ការទទួលយកទង្វើដែលខុសពីអ្វីដែលអ្នកចង់បាន ផ្លាស់ប្តូរអ្វីដែលអ្នកអាចធ្វើបាន ហើយចុះចាញ់នៅពេលដែលអ្នកមិនអាចធ្វើឱ្យវាប្រសើរបានទៀត គឺជាផ្នែកនៃការរស់នៅដោយសុខសាន្ត។

ប្រយោគនេះសារជូនដំណឹងថា ការរីកចម្រើនផ្ទាល់ខ្លួនគឺសំខាន់បំផុត។ ជីវិតមានន័យថាអ្នកត្រូវរៀននិងដោះស្រាយបញ្ហា។ ប្រសិនបើមិនអាចប្រើប្រាស់ឆ្លាតវៃបាន នោះអ្នកត្រូវបង្កើនសមត្ថភាពដើម្បីទទួលស្គាល់និងស្រលាញ់ខ្លួនឯង។ ជីវិតគឺជាការផ្លាស់ប្តូរដើម្បីក្លាយជាខ្លួនឯងដ៏ល្អជាងមុន។

人生这趟车，别人拼命开，但你得悠着点。总想着改变别人？别闹了，你又不是魔法师，别把自己累成了神经病。成年人嘛，能做的就一件事：筛选。看不惯的事儿，睁一只眼闭一只眼，不中听的话，左耳进右耳出，别想着靠“教育”去让人转变，还是先管好自己。三件法宝送给你：接受、改变、放下。接受不了？行，那就改；改不了？那就放下。生活呢，就是个训练场，如果生活不宠你，那么你就得自己宠自己，人生的终极任务就是——遇见更好的自己。记住，余生很贵，不值得浪费，特别是在那些“烂人烂事”上。好好努力，把自己打造成自己想要的样子才是正经事儿！

这段话表面上看是对人生的调侃与幽默，实际上却深藏着深刻的人生哲学与处世智慧。通过它，我们可以窥见成年人应有的一种心态和应对复杂生活的方式。这种人生逻辑不仅现实，而且富有深度，指向了个体在社会中如何与他人、与自己相处的核心观念。

首先，这段话中的关键点在于“改变别人”和“改变自己”的对立。成年人面临的复杂生活往往会产生一种错觉，即通过改变别人来解决问题或实现自己的目标。然而，现实是大多数时候，改变别人并不现实，甚至是一种徒劳的努力。这种努力往往耗费大量的精力，却得不到预期的回报，甚至还可能引发新的冲突和困扰。人类的思维方式、行为模式和价值观念，是通过多年的成长和经历形成的。要想通过“教育”去改变别人的思维和行为，常常需要耗费巨大的时间和精力，而这在现代快节奏的生活中显得不太可行。

在这段文字中，作者通过一种幽默的方式指出了这一点：“你又不是魔法师，别把自己累成了神经病。”这种比喻既生动形象，又一语道破了成年人的处世难题。我们无法成为“魔法师”，因为我们没有能力随心所欲地操控他人的行为和思想。而如果我们执意去做，那只会让自己陷入疲惫不堪的境地。因此，与其试图改变别人，不如将注意力转向自我调整，这才是真正成熟的选择。

其次，作者强调了成年人唯一能做的事情就是“筛选”。筛选什么呢？筛选那些我们愿意接纳的人和事，以及那些我们愿意投入时间和精力的事情。这种筛选并非消极的逃避，而是一种对自己内心和生活质量的负责。我们无法控制外界的一切，但我们可以控制自己的心态和选择。我们可以选择忽视那些不值得自己花费心力的事情，选择远离那些给自己带来负能量的人。睁一只眼闭一只眼，左耳进右耳出，体现了一个成熟的人在面对不适和矛盾时的智慧。这不是懦弱或逃避，而是一种对自身精力的合理管理。

接下来，作者提到“接受、改变、放下”这三件人生法宝。这三者之间的逻辑关系极为严密且富有哲学意义。接受意味着我们面对现实时的第一反应，不论它是好是坏，都要有能力去承认其存在。改变则是当我们发现无法接受时，主动寻求解决方法的过程。而如果改变依旧无效，放下便成为了最终的选择。放下不仅仅是情感上的释然，更是一种智慧的体现，它意味着我们承认生活中有许多事情是我们无法控制的，而在这种情况下，放下比纠结更有利于自我成长和内心的平静。

这段话的哲学意义在于，它清晰地展示了人在面对外界压力和内心困惑时应有的思维逻辑：不试图改变别人，转而专注于自己的成长和调整。人生的终极任务，并非通过控制他人或改变外界来获得满足感，而是通过不断地改进自己，最终遇见更好的自己。这种逻辑背后，蕴含的是对自我认知的深刻反思，以及对人生目标的清醒认识。

最后，作者提醒我们：“余生很贵，不值得浪费，特别是在那些‘烂人烂事’上。”这一点揭示了时间和精力的宝贵性。成年人的生活里，每一分每一秒都不该被浪费在无意义的纠结和琐事上。我们应当有选择地生活，懂得哪些事情值得我们投入，哪些则需要果断放下。如此，我们才能把有限的精力集中在塑造自己、实现自我价值的事情上。

English:

At first glance, this passage seems like a humorous take on life, but in fact, it contains profound life philosophy and wisdom in how to conduct oneself. Through it, we can see the mindset and strategies adults should adopt in dealing with the complexities of life. This logic of life is not only realistic but also rich in depth, pointing directly to how individuals interact with others and themselves in society.

The key point of this passage lies in the opposition between “changing others” and “changing oneself.” Adults often face the illusion that changing others can solve problems or achieve personal goals. However, the reality is that most of the time, changing others is neither realistic nor achievable; it is often a futile effort. Such efforts consume a lot of energy without yielding the desired outcomes, and they may even create new conflicts and distress. People’s ways of thinking, behavior patterns, and values are shaped by years of growth and experience. Trying to “educate” others into changing their thoughts and behaviors often requires enormous time and energy, which is hardly feasible in today’s fast-paced world.

In this passage, the author humorously points out: “You’re not a magician, don’t wear yourself out trying to be a superhero.” This metaphor vividly illustrates the dilemma adults face in dealing with life. We cannot be “magicians” because we lack the ability to control others’ actions and thoughts as we please. Persisting in doing so will only leave us exhausted. Therefore, instead of trying to change others, it’s wiser to focus on self-adjustment, which is the true mark of maturity.

Secondly, the author emphasizes that adults can only “filter” the people and things they engage with. This filtering is not passive avoidance but a way of taking responsibility for one’s own mental and emotional well-being. We cannot control everything around us, but we can control our mindset and choices. We can choose to ignore things that drain our energy and avoid people who bring negativity into our lives. Turning a blind eye to discomfort and letting harsh words pass in one ear and out the other reflect a mature individual’s wisdom in facing adversity. It’s not weakness or avoidance; it’s a reasonable management of one’s emotional energy.

Next, the author presents the “three keys of life: acceptance, change, and letting go.” The logical relationship between these three is profound and philosophically significant. Acceptance is the first reaction we should have when facing reality, whether it is good or bad, acknowledging its existence. Change comes when we find something unacceptable, prompting us to seek solutions. And if change fails, letting go becomes the final option. Letting go is not just emotional release, but also a reflection of wisdom. It means acknowledging that there are many things in life beyond our control, and in such cases, letting go is more beneficial to personal growth and inner peace than clinging on.

The philosophical significance of this passage lies in its clear demonstration of how one should think when faced with external pressure and inner confusion: instead of trying to change others, focus on self-growth and adjustment. The ultimate goal in life is not to gain satisfaction by controlling others or changing the world, but by continually improving oneself and ultimately meeting a better version of oneself. Behind this logic is deep introspection on self-awareness and a clear understanding of life’s goals.

Finally, the author reminds us: “Life is too precious to waste, especially on useless people and things.” This highlights the value of time and energy. For adults, every second is valuable and should not be wasted on meaningless struggles and trivialities. We should live selectively, knowing what is worth our investment and what needs to be decisively let go. In this way, we can focus our limited energy on shaping ourselves and realizing our true value.