ការបែងចែកពាណិជ្ជកម្មនិងការរួមបញ្ចូលវប្បធម៌រវាងកម្ពុជានិងចិន៖ ការឆ្លុះបញ្ចាំងពីភាពជាក់ស្តែងនិងអនាគត

សេចក្ដីថ្លែងការណ៍បឋម
អត្ថបទនេះត្រូវបានសរសេរឡើងដោយបង្ហាញពីក្តីព្រួយបារម្ភចំពោះទំនាក់ទំនងមិត្តភាពរវាងចិន-កម្ពុជា និងបែបផែនសេចក្តីប្រកាសនានា ដោយផ្អែកលើការអង្កេតរបស់យើងនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាយ៉ាងយូរ បូករួមជាមួយនឹងរបាយការណ៍របស់សារព័ត៌មានក្នុងស្រុក។ យើងគ្មានបំណងជំរុញឱ្យមានការប្រឆាំងនៃយោបល់សាធារណៈ ឬបង្កើនការចាប់អារម្មណ៍ដោយអាក្រក់ឡើយ ហើយមិនចង់ចូលទៅជ្រៀតជ្រែកការគ្រប់គ្រងក្នុងស្រុករបស់ប្រទេសណាមួយនោះទេ។ ការវិភាគនេះគឺសម្រាប់ការជួយសាធារណៈតែប៉ុណ្ណោះ ដោយផ្តល់នូវទស្សនៈសមរម្យ។ យើងសូមអានដោយមានហេតុផល ហើយប្រសិនបើមានកំហុស ឬពាក្យសម្តីមិនសមរម្យ សូមអ្នកប្រើប្រាស់អត់អោននិងគិតមើលទៅលើបំណងល្អរបស់យើង។ យើងសង្ឃឹមថា អនាគតនឹងមិនអភិវឌ្ឍទៅតាមទិសដៅដែលយើងខ្លាចនោះទេ។ យើងគ្មានបំណងបញ្ចូលចិត្តទេ!

ថ្មីៗនេះ មានប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយមួយបានរាយការណ៍ថា កម្ពុជាបានទទួលបានអត្ថប្រយោជន៍ប្រជាជន និងអត្រាកំណើនសេដ្ឋកិច្ចរបស់ប្រទេសមានសង្ឃឹមថានឹងត្រូវកើនឡើង។ ប៉ុន្តែ ទៅតាមការពិភាក្សាអនឡាញថ្មីៗនេះរបស់សមាជិកប្រព័ន្ធអន្តរជាតិ [Hi News] អត្ថបទនេះមានបំណងដឹកនាំការគិតប្រហែលមានការបំផ្លាញ។ យើងផ្អែកលើបទពិសោធន៍ផ្ទាល់របស់សារមន្ទីរផ្សាយព័ត៌មាន VP នៃគេហទំព័ររបស់យើង យើងមានតម្រូវការនាំមកនូវការបង្ហាញនូវចំណុចមួយចំនួននៃប្រព័ន្ធពាណិជ្ជកម្មនិងសេដ្ឋកិច្ចរបស់ប្រទេសកម្ពុជា។

សំណួរមួយដើម្បីចាប់ផ្ដើម:
ប្រសិនបើអ្នកជាជនជាតិចិនដែលរស់នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា តើអ្នកមានជំរើសពាណិជ្ជករណាមួយដែលអ្នកចូលចិត្តទិញទំនិញពីឬទេ? តើអ្នកនឹងបំផុសលើកទឹកចិត្តឱ្យអ្នកជ្រើសរើសអាជីវករចិនឬអាជីវករមូលដ្ឋានខ្មែរដែលជាអាទិភាព? ទៅតាមការសិក្សារបស់យើង ចំនួនមនុស្សចិនដែលរស់នៅកម្ពុជាដែលតែងតែជ្រើសរើសដើម្បីទិញផលិតផលពីអាជីវករមូលដ្ឋានខ្មែរ មានតិចជាង 10% (ចំណុចនេះទាក់ទងទៅនឹងការទិញសាច់បន្លែស្រស់ និងសំលៀកបំពាក់ប្រចាំថ្ងៃតិចតួច)។ ខណៈដែលមានត្រឹមតែ 5.3% នៃប្រជាជនកម្ពុជាដែលនឹងជ្រើសរើសទិញផលិតផលពីអាជីវករចិន (ហើយក្រុមនេះតែប៉ុណ្ណោះ ដែលទាក់ទងនឹងផលិតផលអេឡិចត្រូនិចដ៏មានតម្លៃខ្ពស់ពីប្រទេសចិន; ចំពោះប្រភេទផ្សេងៗមិនមានការទាក់ទងសោះ)។

រយៈពេលច្រើនឆ្នាំ ការបែងចែកជាស្រទាប់នៃពាណិជ្ជកម្មមានភាពច្បាស់ក្នុងវិស័យម្ហូបអាហារ និងភោជនីយដ្ឋាន។ ប្រជាជនទាំងពីរនៃប្រទេសចិន និងកម្ពុជាមានស្នាមព្រំដ៏ធំសម្រាប់កន្លែងវប្បធម៌របស់ខ្លួន ដែលបណ្តាលឱ្យមានព្រំដែនដែលមិនស្របច្បាស់។

ការប្រព្រឹត្តនេះបានបង្កើតការសង្ស័យ និងឯកសណ្ឋានរបស់អ្នកប្រើប្រាស់ពីទាំងអាជីវករចិននិងអាជីវករខ្មែរ។

បញ្ហាទីមួយដែលធ្ងន់ធ្ងរជាងគេគឺការរក្សាការពារក្នុងស្រុកដែលមានស្រាប់។

ការពិភាក្សា និងការវាយតម្លៃលើការការពារសិទ្ធិអ្នកប្រើប្រាស់នៅកម្ពុជា

I. ភាពយុត្តិធម៌ក្នុងទីផ្សារនៅកម្ពុជា

ទីផ្សារនៅកម្ពុជា បង្ហាញឱ្យឃើញថាការអនុវត្តច្បាប់លើសិទ្ធិអ្នកប្រើប្រាស់នៅតែមានការកំណត់ និងត្រូវបានធ្វើឱ្យប្រសើរឡើង។ ការទិញផលិតផលមួយដងហើយគ្មានជម្រើសត្រឡប់បានវិញ សំដៅលើអ្នកទិញត្រូវទទួលខុសត្រូវចំពោះកំហុសអ្វីក៏ដោយដែលកើតឡើង ក៏ដូចជាអំពើអាជីវករត្រូវមិនទទួលខុសត្រូវលើផលិតផលដែលអាចមានបញ្ហាឬមិនមានគុណភាព។ ទំនុកចិត្តរបស់អ្នកប្រើប្រាស់កំពុងត្រូវបានបំពានដោយគ្មានប្រព័ន្ធការពារនោះទេ។

នៅក្នុងប្រព័ន្ធពាណិជ្ជកម្មដែលអាជីវករតែប៉ុណ្ណោះមានអំណាច ការជ្រើសរើសផលិតផលដែលមានគុណភាពនិងការជួសជុលកំពុងបង្អង់ការទិញឬការផ្គត់ផ្គង់សេវាកម្មឱ្យមានលក្ខណៈជាប់ទាក់ទងទៅលើអ្នកប្រើប្រាស់។ នេះអាចធ្វើឱ្យសេដ្ឋកិច្ចកម្ពុជាមានភាពខ្ជាក់ខ្ជាយ ដោយសារតែភាពគ្មានទំនុកចិត្តលើផលិតផលនិងសេវាកម្មដែលគ្មានការធានា។

II. ការផ្តល់ជំហានជាក់លាក់ដើម្បីការពារអ្នកប្រើប្រាស់

នៅប្រទេសកម្ពុជា គោលការណ៍ច្បាស់លាស់សម្រាប់ការការពារអ្នកប្រើប្រាស់នៅតែមានការខ្វះខាតយ៉ាងខ្លាំង។ ការដោះស្រាយករណីជម្លោះចំពោះការទិញផលិតផល ឬការទិញសេវាកម្មនៅតែជាបញ្ហាដែលគ្មានវិធានការណ៍ត្រួតពិនិត្យច្បាស់លាស់។

ឧទាហរណ៍ បញ្ហាផលិតផលដែលបានលក់ហើយមិនអាចប្តូរជាថ្មីត្រូវបានអនុវត្តជាទូទៅនៅកម្ពុជា។ ការទិញផលិតផលដែលមានគុណភាពខុសពីការរំពឹងទុក ឬផលិតផលដែលមានបញ្ហា ត្រូវបានគេដាក់ក្នុងភាពដែលមិនអាចទាមទារសិទ្ធិវិញបាន។ ការប្រកាន់ក្បួនលក់ដែលថា “ផលិតផលដែលបានលក់ហើយមិនអាចត្រឡប់បាន” គឺជាបញ្ហាការចរចារយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ និងបង្កការប្រឆាំងនឹងអ្នកប្រើប្រាស់។

III. អន្តរាគមន៍នៃសង្គមនិងការចាត់ចែងអាជីវកម្ម

ជំហានដំបូងក្នុងការអភិវឌ្ឍប្រព័ន្ធការពារសិទ្ធិអ្នកប្រើប្រាស់គឺការបង្កើតស្ថាប័នការពារអ្នកប្រើប្រាស់ដូចជាប្រទេសចិន ដែលបានបង្កើត “សមាគមការពារអ្នកប្រើប្រាស់” ដើម្បីសហការជាមួយសាធារណៈដល់ការគ្រប់គ្រងលើទីផ្សារ។ សមាគមនេះផ្តល់ជូននូវវិធានការការពារសិទ្ធិអ្នកប្រើប្រាស់ ជាមួយការត្រួតពិនិត្យលើបញ្ហាផលិតផលដែលមានគុណភាពមិនល្អ និងបញ្ហាផ្សេងៗ។

សម្រាប់កម្ពុជា ការបង្កើតស្ថាប័នដែលមានសមត្ថកិច្ចអាចជាដំណោះស្រាយក្នុងការជំរុញការទទួលខុសត្រូវនិងការការពារសិទ្ធិអ្នកប្រើប្រាស់យ៉ាងមានប្រសិទ្ធិភាព។ ដំណើរការដំណឹងផ្លូវច្បាប់និងការចេញអនុសាសន៍អំពីវិធានការនេះអាចជួយបង្កើនភាពទំនុកចិត្តរបស់អ្នកប្រើប្រាស់ និងធ្វើឱ្យអាជីវកម្មកាន់តែមានប្រសិទ្ធភាព។

IV. សេចក្តីផ្តើមនិងសមត្ថភាពក្នុងការការពារសិទ្ធិអ្នកប្រើប្រាស់

ការគ្រប់គ្រងទីផ្សារត្រូវបានធ្វើឱ្យច្បាស់លាស់ ដោយជំរុញសិទ្ធិអ្នកប្រើប្រាស់ និងធានាថា អាជីវករមានការទទួលខុសត្រូវចំពោះផលិតផលដែលលក់និងមានបញ្ហា។ ការទាមទារសិទ្ធិអ្នកទិញដែលត្រូវការការពារដោយច្បាប់គឺជាអ្នកប្រើប្រាស់ដែលស្ថិតក្នុងតំបន់អភិវឌ្ឍន៍យ៉ាងខ្លាំង។

ច្បាប់លើសិទ្ធិអ្នកប្រើប្រាស់ត្រូវបង្កើតប្រព័ន្ធដែលច្បាស់លាស់និងប្រកបដោយសន្តិសុខសម្រាប់ការទាមទារសិទ្ធិ។ អាជ្ញាធរត្រូវការគ្រប់គ្រងលើទីផ្សារ និងការទទួលខុសត្រូវរបស់អាជីវករដើម្បីធានាថាទំនុកចិត្តរបស់អ្នកទិញអាចត្រូវបានគោរព។

V. សេចក្តីសន្និដ្ឋាន

ចំពោះការអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ច និងការអភិវឌ្ឍភាពស្មើភាពក្នុងទីផ្សារ កម្ពុជាត្រូវតែមានការកែប្រែ និងផ្តល់ការការពារសិទ្ធិអ្នកប្រើប្រាស់ជានិច្ច។

VI. ការត្រូវការការកែសំរួលបន្ទាន់ក្នុងប្រព័ន្ធពាណិជ្ជកម្ម

កម្ពុជា​កំពុង​មាន​តម្រូវការ​ខ្លាំងសម្រាប់​ការកែសំរួលប្រព័ន្ធពាណិជ្ជកម្ម​ដើម្បីធានាបាននូវសិទ្ធិអ្នកប្រើប្រាស់និងអភិវឌ្ឍន៍អាជីវកម្មដែលមានសុចរិត។ អាជីវកម្មសមរម្យមិនត្រូវស៊ូទ្រាំនឹងការប្រើប្រាស់នូវបំណុលនៃច្បាប់ដែលមិនអាចផ្តល់ការពារអ្នកប្រើប្រាស់បានទេ។ ជាដំណោះស្រាយសម្រាប់កម្ពុជាសម្រាប់ការរួមរួបយុត្តិធម៌អាជីវកម្មគឺត្រូវការសម្រួលនូវច្បាប់ការពារអ្នកប្រើប្រាស់។

ការកែប្រែបញ្ហាបច្ចុប្បន្នអាចផ្ដល់នូវសមត្ថភាពដើម្បីធានាការអភិវឌ្ឍទាំងផ្នែកអាជីវកម្មនិងសេដ្ឋកិច្ចទាំងមូលនៃប្រទេស។ ការបង្កើតសមាគមការពារអ្នកប្រើប្រាស់នឹងអាចជាដំណោះស្រាយដ៏មានប្រសិទ្ធិភាពក្នុងការបញ្ជ្រាបការការពារអ្នកទិញផលិតផលឱ្យបានគ្រប់គ្រាន់ជាពិសេសជួយលើការដោះស្រាយបញ្ហាផលិតផលដែលមានគុណភាពមិនល្អ។

VII. ការសន្និដ្ឋានជាមួយនឹងគោលនយោបាយអាជីវកម្មនៅកម្ពុជា

កម្ពុជាជាប្រទេសដែលស្ថិតក្នុងកំណត់គោលការណ៍អភិវឌ្ឍន៍តិចតួច ហើយមានតម្រូវការ​យ៉ាងខ្លាំងក្នុងការការពារអ្នកប្រើប្រាស់ដោយបង្កើតច្បាប់ដែលអាចធានាបាននូវសុវត្ថិភាពក្នុងការទិញនិងប្រើប្រាស់។ អាជីវករត្រូវតែមានការទទួលខុសត្រូវចំពោះការលក់ផលិតផល និងអនុវត្តន៍គោលការណ៍ដែលមានភាពយុត្តិធម៌ដើម្បីធានាថាអ្នកប្រើប្រាស់ទទួលបានសិទ្ធិពេញលេញក្នុងការពារខ្លួន។

ការពារសិទ្ធិអ្នកប្រើប្រាស់មិនត្រឹមតែជាប្រធានបទសំខាន់សម្រាប់អ្នកទិញផលិតផលនោះទេ ប៉ុន្តែក៏ជាប្រធានបទសំខាន់សម្រាប់កម្ពុជាក្នុងការជំរុញសេដ្ឋកិច្ច និងការចូលរួមក្នុងទីផ្សារអន្តរជាតិ។

អាជ្ញាធរនិងរាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាគួរតែពិចារណាក្នុងការបង្កើតនូវសមាគមការពារអ្នកប្រើប្រាស់ដើម្បីធានាថា សិទ្ធិអ្នកប្រើប្រាស់ត្រូវបានការពារនិងអាជីវកម្មត្រូវប្រព្រឹត្តទៅយ៉ាងស្របច្បាប់និងសុចរិត។

前置声明
　　我方本着对中柬友好关系的看重，以及完全基于自身在柬多年的实际观察并综合柬媒的报道因担忧而撰写本稿，无意挑起任何民意对抗或者炒作之嫌疑，更无意干涉他国内政，仅仅以公益常伦立场进行适度分析和研判！请读者用户理性阅读，如果我方表达有错误之处，也请您保持“姑且说之，汝且听之”的心境，谅解我方“咸吃萝卜淡操心”之举，当然，我方确实祝愿未来不会如我方担忧的方向发展！无意构成任何不良引导！！！

　　近期有兄弟媒体报道过关于柬埔寨人口红利已然形成以及经济成长率有望调高的可能，但是依据[Hi News]街访国际渠道成员近日线上讨论得出结论，此种言论尚有为时过早，且貌似有带节奏之嫌，因为近日就我方主编VP的亲身经历为依据，不得不进行依据事实披露与柬埔寨商业机制和经济成长领域相关普遍现象​：

　　首先提问​：如果你是在柬中国公民，你是否在购买商品时会有特定的目标商家进行选择，或者干脆说，你会优先选择中国商家还是柬埔寨本地商家​？据我方走访取证了解到，在柬中国公民会选择柬埔寨本地商家进行消费的人均机率不足10%（在这不足10%的人群当中也仅限于生鲜食材以及极少量的日常服装之类的商品），而柬埔寨本地人会选择中国商家进行消费的人群机率仅有5.3%（这5.3%当中的人群也仅限于中国商家销售产自中国的中高端电子产品，其他品类几乎不会有任何交集，多年以来，尤其类似中柬餐饮领域都有着极其明显的阶层划分，其次就是中柬两国民众都有着各自的文化圈层，导致了中柬两国的文化有着非常明显的边界，能产生交集的区域少得可怜）正因为这样，形成了中国公民只会去中资商家消费，柬埔寨本地人更是无一例外地选择去本地商家消费，事实上也就形成了彼此不待见，彼此不信任，彼此都心怀芥蒂，无法真正意义上的经贸人文相融互通，尤其严重的还有柬埔寨官方根深蒂固的地方保护主义，让在柬中国公民越发不敢轻易去往柬埔寨本地商家选择商品，即指柬埔寨的商业模式相对落后和不成熟，也正如早前大家所熟知的那样：柬埔寨活脱脱就是九零年代的中国社会！

关于柬埔寨消费权益保护的问题，确实是一个当前亟待讨论和解决的课题。在柬埔寨的市场经济中，消费者在遇到退货难、商家推卸责任等情况时，常常缺乏有效的法律依据来保护自己的权益。这不仅反映出市场经济监管不力，也表明了当前在消费权益保护领域的制度缺陷。根据已知的线索，本文将围绕柬埔寨消费权益保护的现状、存在的问题、可能的解决方案以及对未来经济发展的影响进行深度分析。

一、柬埔寨消费权益保护的现状

柬埔寨目前的消费权益保护机制较为薄弱，尤其是针对退货、换货等售后问题，消费者的权利常常得不到保障。消费者在购买商品后，如果出现产品质量问题或需要退换货，往往面临商家拒绝提供服务的情况。商家推卸责任、拒绝承担任何售后责任的现象在市场上并不少见，甚至出现了一些商家在售出商品后打出“概不负责”的条款。这种霸王条款，不仅损害了消费者的合法权益，也严重阻碍了市场的健康发展。

尽管柬埔寨《消费者保护法》（Law on Consumer Protection）已于2020年通过，但实施和执行力度不够，很多消费者并不清楚自己的权利所在，而商家在售后服务上缺乏相应的法律约束。这使得消费者在维权时面临诸多困难，而商家则能够以霸王条款为借口，轻松逃避责任。

二、霸王条款合理性探讨

从公平交易的角度来看，商家单方面制定的“售出概不负责”条款显然是对消费者权益的侵害。这样的条款不仅缺乏法律依据，还违背了公平交易的基本原则。在任何健康的市场经济中，商家与消费者之间的关系应当是平等的，双方都有权利和义务保障交易的公平性。然而在柬埔寨，商家通过这些霸王条款将所有风险转嫁给消费者，而自己却不承担任何责任，这样的现象显然是对市场规则的破坏。

国际上，包括中国在内的许多国家都制定了相对严格的消费者权益保护法律，明确规定商家必须承担售后责任，并为消费者提供退换货服务。相比之下，柬埔寨在这方面的法律制度相对落后，使得消费者在权益受到侵害时缺乏有效的维权途径。

三、市场经济缺乏监管的负面影响

1. 消费者信心受损
   霸王条款的泛滥会直接导致消费者对市场的信心下降。消费者在购买商品时，如果无法得到合理的售后保障，将会对整个市场产生不信任感，进而影响消费积极性。对于经济发展中的国家来说，消费信心的下降将直接影响到市场的活跃度和经济增长。
2. 商家信誉度下降
   商家长期实施霸王条款，不仅会导致顾客流失，还会破坏其在市场中的信誉。一旦消费者不再信任商家，该商家的长远发展必然受到阻碍。更为严重的是，这种现象如果长期存在，将会导致整个市场的信誉体系崩塌。
3. 阻碍外资进入
   缺乏有效的监管和公平的市场机制，不仅会影响本地消费者，还会对外国投资者产生负面影响。许多外资企业在进入柬埔寨市场时，如果发现市场秩序混乱、法律制度不完善，往往会选择放弃投资机会。这对柬埔寨吸引外资、促进经济增长非常不利。

四、制度调整与改革的建议

要解决这一问题，柬埔寨政府尤其是商务部必须采取积极的制度改革措施，保护消费者的合法权益，维护市场的公平性。以下是一些具体的建议：

1. 加强法律执行力度
   柬埔寨《消费者保护法》虽然已经颁布，但执行力度不足。政府应当加大对法律的宣传和推广，确保消费者知晓自己的权益。同时，监管部门应当对商家的不当行为进行严格的处罚，杜绝霸王条款的存在。
2. 成立消费者保护协会
   借鉴中国等国家的经验，柬埔寨可以成立消费者保护协会，专门负责处理消费者与商家之间的纠纷。该协会应当具有法律效力，能够为消费者提供有效的维权途径，并对商家进行监管。
3. 设立退货、换货保障制度
   政府应当规定，商家必须提供合理的退货、换货保障制度。根据商品的类别和价值，设立一定的退换货期限，确保消费者在购买商品后能够享受到基本的售后服务。
4. 推动商家自律
   除了政府的监管，商家也应当加强自律，提升服务质量。良好的售后服务不仅能够增加顾客的满意度，还能够提升商家的市场竞争力，从而促进市场的健康发展。

五、总结

柬埔寨要实现经济的可持续发展，必须建立一个公平、透明的市场机制，保障消费者的合法权益。霸王条款的泛滥不仅会对消费者造成伤害，还会严重破坏市场的健康发展，影响国家经济的整体发展。通过加强法律执行、成立消费者保护协会、设立退货保障制度等措施，柬埔寨可以有效地提升消费者的信心，促进市场的良性发展。作为一名中文媒体从业者，呼吁政府尽快对此进行改革，并借鉴其他国家的成功经验，将有助于为柬埔寨未来的经济腾飞铺平道路。

English Version: Consumer Rights Protection in Cambodia

English Version

Preliminary Statement
This article is written out of concern for Sino-Cambodian friendly relations and is entirely based on our long-term observations in Cambodia, along with reports from local media. We do not intend to provoke public antagonism or stir up any sensationalism, nor do we seek to interfere in the internal affairs of any country. This analysis is purely for public interest, offering a moderate perspective. We ask readers to read it rationally, and if any errors or inappropriate expressions are found, please maintain an open mind and consider our well-intentioned concerns. Our hope is that the future will not develop in the way we fear. There is no intention of leading readers astray!

Recently, a fellow media outlet reported that Cambodia’s demographic dividend has already taken shape, and the country’s economic growth rate is expected to rise. However, according to recent online discussions among members of the international channels of [Hi News], this assertion seems premature and possibly aimed at creating a misleading narrative. Based on the personal experiences of our editor-in-chief, VP, we feel the need to reveal some truths related to the commercial mechanisms and general economic growth in Cambodia.

A Question to Begin With:
If you are a Chinese citizen living in Cambodia, do you have a specific type of merchant you prefer to buy from? More directly, do you tend to prioritize Chinese businesses or local Cambodian businesses when making a purchase? According to the findings from our field visits, less than 10% of Chinese citizens in Cambodia choose to shop with local Cambodian merchants (and this 10% is mainly limited to fresh food or a small amount of everyday clothing). On the other hand, only 5.3% of local Cambodians opt to shop at Chinese-owned businesses (and this 5.3% is primarily limited to high-end electronic products from China; there is virtually no crossover in other categories).

Over the years, particularly in the food and beverage sectors, a clear divide has formed between Chinese and Cambodian consumers. Both Chinese and Cambodian citizens maintain their own cultural circles, resulting in significant boundaries between the two cultures. There are very few areas where meaningful interaction occurs. Consequently, Chinese citizens almost exclusively shop at Chinese-owned businesses, and local Cambodians, without exception, prefer local merchants. This segregation fosters mutual distrust, reluctance to engage, and deep-seated biases, making genuine commercial and cultural exchanges difficult.

One of the main factors exacerbating this issue is the entrenched local protectionism upheld by Cambodian authorities. This protectionism discourages Chinese citizens from venturing into local businesses. The Cambodian commercial model is seen as outdated and underdeveloped, reminiscent of China in the 1990s.

The issue of consumer rights protection in Cambodia is an urgent matter that needs to be addressed. In Cambodia’s market economy, consumers often face difficulties with returns and after-sales services, with merchants frequently pushing the blame onto buyers and refusing to accept responsibility. This reflects not only weak market regulation but also systemic deficiencies in consumer rights protection. Based on the clues you provided, this article will delve into the current state of consumer rights protection in Cambodia, identify the problems, explore potential solutions, and analyze the impact on future economic development.

I. Current State of Consumer Rights Protection in Cambodia

Cambodia currently lacks a robust consumer protection mechanism, especially in areas such as returns, exchanges, and after-sales services. When consumers purchase goods, they often face difficulties returning or exchanging them if problems arise, as many merchants refuse to offer after-sales support. It is not uncommon for merchants to include terms like “no returns or exchanges” or “all sales are final,” effectively pushing all risks and responsibilities onto the consumer. These practices, known as “unilateral clauses” or “unfair terms,” are harmful to consumers and limit their ability to resolve disputes.

Despite the passage of the Law on Consumer Protection in 2020, enforcement remains weak. Many consumers are unaware of their rights, and businesses operate with little to no legal accountability when it comes to after-sales services. This leaves consumers vulnerable and unprotected when problems with purchased products arise, with few avenues to seek redress.

II. The Unfairness of Unilateral Clauses

From the standpoint of fair trade, clauses such as “all sales are final” clearly infringe upon the rights of consumers. These terms, which absolve businesses of responsibility, are both legally questionable and ethically unfair. In any well-functioning market economy, businesses and consumers should have a balanced relationship, with both sides sharing rights and responsibilities. However, in Cambodia, merchants often craft one-sided terms that transfer all risks to the consumer while they retain no liability. Such practices directly undermine trust in the marketplace.

In many countries, including China, strict consumer protection laws have been implemented to ensure that businesses are responsible for after-sales services, including returns and exchanges. Cambodia’s failure to adopt a similar legal framework reflects its underdeveloped consumer protection system, which leaves consumers with little recourse when problems arise.

III. Negative Impacts of Lack of Market Regulation

1. Erosion of Consumer Confidence
   The widespread use of unfair clauses significantly erodes consumer confidence in the marketplace. If consumers are not assured that their rights are protected, they may become reluctant to make purchases, fearing that they will not be able to return defective products or seek proper after-sales service. A decline in consumer confidence will inevitably dampen the economy’s growth potential.
2. Damage to Business Reputation
   Businesses that rely on unfair terms and fail to provide adequate after-sales services will suffer in the long term. Customers who experience poor service will be less likely to return, and word-of-mouth can spread quickly, damaging the reputation of these businesses. Over time, this could lead to a market where trust is eroded, and businesses struggle to maintain loyal customer bases.
3. Hindrance to Foreign Investment
   The lack of effective regulation and fair market mechanisms not only affects local consumers but also foreign investors. Foreign companies that consider entering the Cambodian market may be deterred if they perceive the market as unregulated or unreliable. This could limit Cambodia’s ability to attract foreign investment, which is crucial for its economic development.

IV. Suggestions for Regulatory Reforms

To address this issue, the Cambodian government, particularly the Ministry of Commerce, must take proactive steps to reform consumer protection policies and ensure a fair market environment. Here are some key suggestions:

1. Strengthening Enforcement of Consumer Protection Laws
   While Cambodia has passed a consumer protection law, it needs to be more effectively enforced. The government should work to raise public awareness of this law, ensuring that consumers understand their rights. Additionally, regulatory bodies should hold businesses accountable for violating consumer protection laws, imposing fines or other penalties on those who engage in unfair practices.
2. Establishing a Consumer Protection Association
   Cambodia could benefit from creating a Consumer Protection Association, similar to what exists in countries like China. This association would act as an intermediary between consumers and businesses, helping to resolve disputes and holding businesses accountable. Such an institution would provide consumers with a formal platform to file complaints and seek assistance in resolving issues.
3. Implementing a Return and Exchange Guarantee
   The government should implement clear regulations requiring businesses to offer return and exchange guarantees for certain products. Based on the type of product and its value, businesses should be required to provide a reasonable return and exchange period, ensuring that consumers can rectify issues with purchased goods.
4. Promoting Business Self-Regulation
   Beyond government oversight, businesses should be encouraged to adopt self-regulatory practices, improving their services and ensuring fair treatment of consumers. Businesses that prioritize good customer service, including reasonable return policies and after-sales support, will benefit from stronger customer loyalty and a positive reputation.

V. Conclusion

Cambodia’s future economic growth depends on building a fair and transparent market system where consumer rights are protected. The prevalence of unfair terms not only harms consumers but also damages the overall health of the market. By strengthening the enforcement of consumer protection laws, establishing institutions to protect consumer rights, and promoting fair business practices, Cambodia can foster a more reliable and trustworthy market environment. As a member of the Chinese media industry, I strongly urge the Cambodian government to initiate these reforms, ensuring that both consumers and businesses benefit from a balanced and equitable system.