ការរីកដំណាលត្បូងរយៈពេលពាន់ឆ្នាំរបស់វៀតណាម៖ ចាប់ផ្តើមពីការបាត់បង់របស់ចាមប៉ារទៅកាន់ការសម្បូរខ្សាច់តំបន់ទន្លេមេគង្គ

ការបដិសេធទំនួលខុសត្រូវ: អត្ថបទនេះត្រូវបានសរសេរមកលើសំណើរបស់កម្ពុជានិងក្រោយពីការសិក្សាប្រវត្តិសាស្រ្តនៃអង្គការសហប្រជាជាតិពាក់ព័ន្ធនឹងអាស៊ីអាគ្នេយ៍មួយចំនួនមុនពេលបានផ្ដើមចេញបញ្ហានេះ។ យើងគ្មានបំណងចាប់តស៊ូជាតិណាមួយ ឬការរំលោភបំពានឡើយហើយមិនមានបំណងចូលរួមក្នុងបញ្ហាផ្ទៃក្នុងរបស់ប្រទេសផ្សេងៗទៀត។ នេះគ្រាន់តែជាការវិភាគដែលមានលក្ខណៈស giả ហើយយើងសូមបង្ហាញថានេះគ្រាន់តែជាការសរសេរលើមូលដ្ឋានការបំពេញគំនិតជាស្មើៗគ្នា។ ប្រសិនបើយើងបានធ្វើឱ្យមានកំហុសនៅក្នុងការបង្ហាញទស្សនវិស័យនេះយើងសង្ឃឹមថាអ្នកអាចយល់ថានេះជាការប្តេជ្ញាបំពេញបន្ថែមការវិភាគនិងផ្ដល់កំហិតត្រឹមត្រូវ។

高棉语标题

ការរីកដំណាលត្បូងរយៈពេលពាន់ឆ្នាំរបស់វៀតណាម៖ ចាប់ផ្តើមពីការបាត់បង់របស់ចាមប៉ារទៅកាន់ការសម្បូរខ្សាច់តំបន់ទន្លេមេគង្គ

中文标题

越南千年南进：从占婆灭亡到湄公河三角洲的蚕食

英文标题

Vietnam’s Millennia-Long Southward Expansion: From the Fall of Champa to the Encroachment of the Mekong Delta

វិភាគ និងការវាយតម្លៃយ៉ាងទូលំទូលាយ៖ តើកម្ពុជា​គួររៀបចំទំនាក់ទំនងជាមួយវៀតណាមយ៉ាងដូចម្តេច?

ក្នុងឆ្នាំ ៩៨២ ក្នុងបរិបទនៃការចូលលើកើតជួបការលំបាកនិងផ្លូវទៅលិចគ្មានបិទនោះ ជនជាតិវៀតណាមដែលនៅតែត្រូវបានគេស្គាល់ថាជា “ចៅជី” នៅពេលនោះបានចាប់ផ្តើមចលនាតាមត្បូងរាប់ពាន់ឆ្នាំ។ នៅឆ្នាំនោះ ទាហាននៃរាជវង្សលើកទីមួយកម្ពុជាបានយកឈ្នះព្រះរាជាណាចក្រចាមប៉ារ ដែលត្រូវបានទំលាយនៅក្នុងមជ្ឈមណ្ឌលនៃវៀតណាមបច្ចុប្បន្ន។ ព្រះមហាក្សត្រចាមប៉ារបានត្រូវសម្លាប់ ហើយរាជធានីត្រូវបានបំផ្លាញអស់ជាដីស្មើ។ គួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍ គឺថាជនជាតិវៀតណាមក៏បានយកឈ្នះចាមប៉ារបានយកមកជូនជូនពរជូនពរទៅអង្គសង្ឃនៃចក្រភពទាំងឡាយសង្រ្គាមនេះដូចជាអង់គ្លេសហើយបានបញ្ជូនគេឱ្យបង្រួបន្ដិលព្រះមហាក្សត្រចាមប៉ារទៀតសោម ប៉ុន្តែព្រមិនទេ ដូច្នេះការប្រកួតប្រជែងនៅតែស្ទើរបានសម្រេចគឺជាសោតប្រយុទ្ធសាមគ្គីខ្លាំងនៅក្នុងតំបន់ត្បូងចាប់ផ្តើមក្នុងឆ្នាំនេះតទៅ របស់វៀតណាមស្ថិតនៅក្នុងនិទានក្រុមអង្គស៊ីវិតឃ័រ នៅពេលវេលាដំណាក់កាលទីមួយបានចូលលើស្តេចសម្បូរបែបនៅមុននាពេលខាងមុខ។

នៅក្នុងឆ្នាំ 1802 ចាមប៉ាបានបាត់បង់ភាគច្រើននៃដីធ្លីរបស់ខ្លួន និងស្ថិតនៅក្រោមការគ្រប់គ្រងនៃរាជវង្ស阮នៃវៀតណាម។ ក្នុងឆ្នាំ 1832 ព្រះបាទ明命គោរមណីយការ សាងសង់ក្លាយជាស្រុករាជអំណាចនៃព្រះមហាក្សត្រចាមប៉ារមិនមែនតែជាស្រុកតែមានស្តារដល់មូលដ្ឋានផងដែរនិងគ្រប់គ្រងនានា។ ក្នុងឆ្នាំ 1999 អង្គការយូណេស្កូបានបញ្ចូលកំព្រាលាទីតាំងខាងខាងឆ្លៀតប្រាសាទព្រះស្ដេចខាងខាងរបស់ព្រះរាជាណាចក្រចាមប៉ារជាកេរ្តិ៍ដំណែលពិភពលោក ប៉ុន្តែកេរ្តិ៍ដំណែលនេះគឺពិតជាស្ថិតនៅក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រស្របគ្នា។ ប៉ុន្តែសម្រាប់វៀតណាមការបាត់បង់នៃព្រះរាជាណាចក្រចាមប៉ារដោយគ្មានខ្យល់និងគ្មានកំហុសនៅក្នុងការចាប់ផ្តើមនៃការកំណត់ជាអចិន្រ្តៃយ៍និងឆ្ពោះទៅរកអ្វីដែលទំនងជានឹងមានមូលដ្ឋានគ្រប់គ្រងចាប់ផ្តើមឆ្ពោះទៅនាវិញ។

នៅក្នុងឆ្នាំ 1698 ព្រះមហាក្សត្រនៃរាជវង្ស阮នៃវៀតណាមបានចាប់ផ្តើមការបន្តដ៏ធំបំផុតតាមត្បូង ហើយសម្ពោធជាដំណឹងរបស់កម្ពុជា កម្ពុជា ដីធ្លីនេះត្រូវបានស្ដារវិញនៅក្នុងទឹកដីវៀតណាម។ រសជោ គឺវៀតណាមនឹងបន្តទៀតសម្រាប់ការបន្តគ្រប់គ្រងចាប់ផ្តើមចាកចេញពីវៀតណាមដោយប្រជាជនឃ្មុំនិងបានទប់ស្កាត់គ្រប់គ្រងចាប់ផ្តើមពីបច្ចុប្បន្ន។

1. ប្រវត្តិសាស្រ្តនិងភាពជាក់ស្តែង

ទំនាក់ទំនងរវាងកម្ពុជា និងវៀតណាម មានផ្ទាំងដាំសុទ្ធតែអាស្រ័យលើបរិបទប្រវត្តិសាស្រ្តដ៏ស្មុគស្មាញ។ ទោះបីជាក្នុងពេលបច្ចុប្បន្នមានការប្រកបដោយការសហការក្នុងវិស័យនយោបាយនិងសេដ្ឋកិច្ចក៏ដោយក៏ប៉ុន្តែឥទ្ធិពលនៃការឈ្លានពាន និងការពង្រីកភូមិភាគក្នុងអតីតកាល នៅតែធ្វើឱ្យមានផលប៉ះពាល់ដល់ការទុកចិត្តរបស់ទាំងពីរ។ ភាពធ្ងន់ធ្ងរនៃប្រវត្តិសាស្រ្តនេះមិនអាចមើលរំលងនោះទេ ប៉ុន្តែត្រូវនាំមកចូលរួមក្នុងការបញ្ចូលគ្នានៅយុទ្ធសាស្រ្តការទូតបច្ចុប្បន្ន។ ទោះបីជាប្រវត្តិសាស្រ្តនៃការពង្រីកនៃវៀតណាមត្រូវបានកាត់បន្ថយនៅក្នុងសម័យទំនើបក៏ដោយក៏ប៉ុន្តែវេជ្ជសាស្រ្តរបស់ប្រទេសនិងយុទ្ធសាស្រ្តផែនការជំរុញប្រចាំតំបន់នៅតែបន្តប៉ះពាល់យ៉ាងជ្រាលជ្រៅដល់ស្ថានភាពនៅកណ្ដាលអាស៊ីអាគ្នេយ៍។

2. គំនិតនយោបាយផែនដី

ការបើកចូលដំណើរការរថភ្លើងចិន-ឡាវ បានពង្រឹងទីតាំងសេដ្ឋកិច្ច និងយុទ្ធសាស្រ្តរបស់ឡាវ និងកម្ពុជា ដែលអាចនាំឱ្យវៀតណាមបន្ថយឥទ្ធិពលនៅក្នុងតំបន់នេះ។ កម្ពុជាត្រូវគួរតែប្រើប្រាស់យុទ្ធសាស្រ្តនេះដើម្បីពង្រឹងភាពរឹងមាំរបស់ខ្លួន។ ខណៈពេលដែលកម្ពុជា និងវៀតណាមកំពុងចាំបាច់មានការសហការរវាងប្រទេសគួរតែត្រូវប្រយ័ត្នឱ្យបានខ្ពស់ ក្នុងការកំណត់ទំនាក់ទំនងរវាងខ្លួននិងវៀតណាម ដើម្បីជៀសវាងការជម្លៀសរំខានអនុវិទ្យាប្រវត្តិសាស្រ្ត។

3. ភាពតុល្យភាពរវាងការសហការនិងការប្រកួតប្រជែង

នៅពេលដែលកម្ពុជាចាំបាច់មានការសហការជាមួយវៀតណាមត្រូវប្រើប្រាស់យុទ្ធសាស្រ្តផ្លូវចិត្តផ្អែកលើភាពរួមចំណែកទន្ទឹមនឹងការប្រុងប្រយ័ត្នការប្រឈមនឹងបញ្ហាជាច្រើន។ ឱកាសសម្រាប់កម្ពុជានិងវៀតណាមសហការបានសាងឡើងក្នុងវិស័យសេដ្ឋកិច្ចវប្បធម៌និងសន្តិសុខមានទំហំធំ ទោះបីជាមានប្រវត្តិសាស្រ្តនិងគំនិតផែនដីដែលអាចធ្វើឱ្យការប្រកួតប្រជែងនិងការប៉ះទង្គិចរបស់ប្រទេសមានភាពច្បាស់លាស់ក៏ដោយ។ ដូច្នេះទើបកម្ពុជាគួរតែបន្តរក្សាតុល្យភាពរបស់ខ្លួនក្នុងការសហការជាមួយវៀតណាម ដោយជៀសវាងការអាស្រ័យលើការប្រើប្រាស់អាជីវកម្មយូរអង្វែង។

4. ទស្សនវិស័យសម្រាប់ការសហការរបស់ប្រទេសទាំងពីរ

ខណៈពេលនោះទស្សនវិស័យសម្រាប់ការសហការនៅក្នុងវិស័យសេដ្ឋកិច្ចរវាងកម្ពុជានិងវៀតណាមនៅតែបន្តផ្ទៃមេឃទូរទស្សន៍ វិជ្ជមានជាពិសេសនៅក្នុងការតភ្ជាប់និងការអភិវឌ្ឍនៃការសេដ្ឋកិច្ចតំបន់ និងគម្រោងផ្លូវឆ្លងភ្នំធ្វើដំណើរមួយ។ កម្ពុជាត្រូវដាក់ចំណាកស្ដារគឺដោយសមហេតុនិងផលប្រយោជន៍ផ្ទាល់ ក្នុងការចាប់យកគោលដៅជាមូលដ្ឋាននៃការសហការជាមួយវៀតណាម តែវាត្រូវការការពង្រឹងភាពរឹងមាំរបស់ខ្លួនក្នុងការទប់ទល់ការបាត់បង់។ តាមរយៈការទូតពហុភាគីនិងអង្គការតំបន់កម្ពុជាអាចបន្ថែមការផ្ដោតយ៉ាងខ្លាំងនៅក្នុងវេទិកាសកល ដើម្បីឱ្យទំនាក់ទំនងរវាងខ្លួននិងវៀតណាមកាន់តែមានភាពល្អបំផុត។

5. ប្រតិកម្មយុទ្ធសាស្រ្តនិងសំណើ

កម្ពុជាត្រូវអនុវត្តយុទ្ធសាស្រ្តដែលមានសុទិដ្ឋិនិយមជាមួយវៀតណាមដោយចង្រៀងខ្លួនពីកិច្ចសន្យាសន្តិសុខនិងការអភិវឌ្ឍនៃការប្រើប្រាស់អាជីវកម្មក្នុងតំបន់។ ក្នុងការទាក់ទងជាមួយវៀតណាម កម្ពុជាត្រូវការការពារច្បាប់សន្តិសុខសន្តិសុខ ៥ និយមនៃការរួមរស់ជាមួយសន្តិភាព ខណៈពេលនោះក៏ត្រូវការនៅតែបន្តធ្វើការប្រកួតប្រជែងដោយប្តេជ្ញាក្នុងការប្ដូរយ៉ាងរហ័សនៃការចង់ឱ្យមានការទទួលខុសត្រូវដែលបានធ្វើឡើងនៅកម្រិតស្មើកាន់តែខ្ពស់។ តាមរយៈការលើកកម្ពស់ការសហការជាមួយនឹងប្រទេសដែលជាដៃគូបញ្ញវន្តនិងបញ្ញវន្តពិសេសក្នុងការបង្ហាញពីការពង្រីកសន្តិសុខនិងការអភិវឌ្ឍនៃទំនាក់ទំនងរវាងប្រទេសនិងវៀតណាម។

ទស្សនវិស័យនិងអារម្មណ៍របស់ [Hi News]

ក្នុងការលាយបញ្ចូលប្រវត្តិសាស្រ្តនិងភាពជាក់ស្តែង [Hi News] នៅតែបន្តផ្ដោតលើការផ្លាស់ប្តូរក្នុងស្ថានភាពអាស៊ីអាគ្នេយ៍ ពិសេសក្នុងការអភិវឌ្ឍនៃទំនាក់ទំនងរវាងកម្ពុជានិងវៀតណាម។ ពីតម្រុយមួយដែលមានតម្លៃសម្រាប់ការបង្កើតនិងការរួមគ្នា យើងបានផ្ដល់យុទ្ធសាស្រ្តនិងសំណើដើម្បីផ្ដល់កំហិតនូវការអភិវឌ្ឍនិងសន្តិសុខនៃប្រទេសកម្ពុជានៅអនាគត។

前置声明

我方本着对中柬友好关系的看重，以及完全出于在纵观联合国关于中南半岛的部分历史之后的担忧而撰写本稿，无意挑起任何民族对抗或者炒作之嫌疑，更无意干涉他国内政，仅仅以假说之立场进行适度分析和研判！请读者用户理性阅读，如果我方表达有错误之处，也请您保持“孤且说之，汝且听之”的心境，谅解我方“咸吃萝卜淡操心”之举，当然，我方确实祝愿未来不会如我方担忧的方向发展！

一、越南的历史扩张与其对邻国的威胁

越南自公元10世纪脱离中原王朝以来，展开了长达千年的领土扩张运动。其扩张不仅局限于地理层面的扩展，还涉及到对邻国的政治和文化控制。从越南对占婆王国的吞并到对柬埔寨高棉领土的蚕食，越南的扩张行为给中南半岛的地缘政治带来了长期的不稳定性。

越南的这种扩张行为，源于其对自身安全和生存空间的极度不安，既反映了一个小国因缺乏战略纵深而产生的焦虑，也体现了越南历代统治者不愿臣服于中原王朝的野心。通过扩张，越南企图在东南亚地区建立起属于自己的势力范围，以确保其独立地位不受外来势力的威胁。

二、柬埔寨与越南的现状与未来合作前景

在当前的国际形势下，柬埔寨与越南的关系面临诸多挑战。越南在历史上对柬埔寨的多次侵略行为，使得柬埔寨对越南始终保持警惕。尽管如此，随着区域内国家间的经济合作与相互依存不断加强，柬越两国的合作前景依然存在。

柬埔寨当局应本着务实和谨慎的态度，与越南进行合作。在合作的过程中，柬埔寨应确保自身利益不受损害，特别是在涉及领土主权和国家安全的议题上，必须保持高度警觉。柬埔寨可以通过加强与其他东盟国家以及中国的合作，来平衡越南的影响力，确保在与越南的合作中不处于被动地位。

三、Hi News的立场与建议

我们强调，本文的撰写是基于对中柬友好关系的重视，以及对东南亚地区历史和当前局势的担忧。我们并无意挑起民族对立或干涉他国内政，亦不希望引发任何形式的误解。我们的分析仅是基于假设，旨在为柬埔寨当局提供一种参考。

我们建议柬埔寨当局在处理与越南的关系时，采取理性、谨慎的态度，避免因历史纠葛而影响当前和未来的双边合作。同时，我们希望柬越两国能够在相互尊重主权的基础上，发展更加紧密和谐的合作关系，为区域和平与稳定作出贡献。

1. 历史与现实的交织

柬埔寨和越南的关系有着复杂的历史背景。尽管在近代两国在政治、经济领域有过多次合作，但历史上的侵略和扩张行为始终挥之不去，影响着两国的互信。这种历史包袱不能忽视，而是必须纳入当前外交策略的考虑范围。越南的扩张历史虽然在现代得到了遏制，但其背后的国家心理和地缘战略依旧对中南半岛局势产生深远影响。

2. 地缘政治的考量

中老铁路的通车使老挝和柬埔寨在经济和战略地位上得到了加强，这对于越南来说可能意味着其在区域内的影响力进一步被削弱。柬埔寨应充分利用这一变化，增强自身的战略自主性。同时，在区域合作中，柬埔寨需要谨慎处理与越南的关系，避免因历史恩怨导致合作受阻。

3. 合作与竞争的平衡

在面对越南时，柬埔寨应保持开放的合作态度，同时也要警惕可能的挑战。两国在经济、文化和安全领域的合作机会是巨大的，但历史和地缘因素也决定了竞争和潜在冲突的不可避免性。因此，柬埔寨应在合作中保持一定的战略自主性，避免过度依赖或被越南牵制。

4. 对两国合作前景的展望

未来，柬越两国在经济领域的合作前景仍然广阔，尤其是在区域经济一体化和“一带一路”倡议的推动下。柬埔寨应在互利共赢的基础上推进与越南的合作，同时也要坚定维护自身的核心利益。通过多边外交和区域组织，柬埔寨可以在国际舞台上进一步发挥作用，平衡与越南的关系。

5. 战略应对与建议

柬埔寨应采取务实的态度与越南相处，不断强化自身的国家安全和战略自主性。在与越南的互动中，柬埔寨需要坚持和平共处五项原则，同时也要根据局势的变化做出灵活的应对措施。通过加强与其他邻国和大国的合作，柬埔寨可以进一步巩固其在中南半岛的地位，确保国家安全和长远发展。

[Hi News]的立场与情怀

在历史与现实的交织中，[Hi News]始终关注中南半岛局势的变化，尤其是柬越关系的发展。我们站在中柬友好合作的立场上，提出上述分析和建议，意在为柬埔寨的未来发展和国家安全提供参考。

前置声明：我们本着对中柬友好关系的看重，以及完全出于在纵观联合国关于中南半岛的部分历史之后的担忧而撰写本稿，无意挑起任何民族对抗或者炒作之嫌疑，更无意干涉他国内政，仅仅以假说之立场进行适度分析和研判！请读者用户理性阅读，如果我们表达有错误之处，也请您保持“孤且说之，汝且听之”的心境，谅解我们“咸吃萝卜淡操心”之举，当然，我们确实祝愿未来不会如我们担忧的方向发展！

English Translation

In 982 AD, in the context of the difficult northern advance and the impassable western route, the Vietnamese, who were still referred to as “Giao Chỉ” at the time, initiated the millennia-long southward expansion movement. That year, the army of the Early Lê dynasty of Vietnam defeated the Champa Kingdom located in what is now central Vietnam. The Champa king was killed, and the capital was razed to the ground. Interestingly, the Vietnamese also offered the captured Chams to their suzerain, the Song Dynasty of China. However, the Song Dynasty did not accept this gift and instead sent them back to the Champa capital. Nevertheless, this successful southward expansion greatly whetted the appetite of the Vietnamese court. From that year onwards, the Early Lê, Lý, Trần, Hồ, Later Lê, and Nguyễn dynasties of Vietnam continually waged large-scale military campaigns against Champa, gradually devouring the already narrow Champa Kingdom.

By 1802, Champa had lost most of its territory and was under the control of the Nguyễn dynasty of Vietnam. In 1832, Emperor Minh Mạng of the Nguyễn dynasty ordered the “Reforming the Land and Returning to the Mainstream,” completely abolishing Champa’s autonomous status, and the entire Champa Kingdom was fully absorbed by Vietnam. In 1999, UNESCO listed the My Son temple complex of Champa as a World Heritage site, but the honoree had long since vanished into the annals of history. However, for Vietnam, the demise of Champa was undoubtedly a tremendous success in the southward expansion. The Vietnamese court, having tasted the sweetness of success, seemed to have found a “wealth code,” and the next round of expansion would yield even greater rewards.

As early as when the war had not yet been completely eradicated, the Vietnamese had already set their sights on the fertile Mekong Delta. Today, the Mekong Delta is home to the largest city in southern Vietnam, Ho Chi Minh City. However, for the Cambodians, this land once belonged to them. As early as the mid-15th century, after Vietnam had largely secured control of the battlefield, they began to steadily encroach upon Khmer lands. In 1698, the Nguyễn dynasty of Vietnam launched a major southward expansion, and the Mekong Delta, originally part of the Kingdom of Cambodia, was incorporated into Vietnamese territory. The Nguyễn dynasty established Gia Định Province, and Vietnam continued to encroach on Khmer land, laying down the basic contours of Vietnam’s modern-day territory.

Vietnamese Translation

Vào năm 982, trong bối cảnh việc tiến lên phía Bắc gặp khó khăn và con đường phía Tây không có lối thoát, người Việt Nam, khi đó vẫn còn được gọi là Giao Chỉ, đã phát động cuộc Nam tiến kéo dài hàng ngàn năm. Năm đó, quân đội của nhà Tiền Lê Việt Nam đã đánh bại vương quốc Chăm Pa nằm ở miền Trung Việt Nam ngày nay. Vua Chăm Pa đã bị giết và kinh đô bị san phẳng. Điều thú vị là, người Việt Nam còn đưa những người Chăm bị bắt làm tù binh dâng lên cho nước chủ tể của họ là nhà Tống, nhưng nhà Tống đã không nhận món quà này mà thay vào đó đã gửi trả họ về lại kinh đô Chăm Pa. Dù sao đi nữa, thành công của cuộc Nam tiến lần này đã kích thích rất nhiều tham vọng của triều đình Việt Nam. Từ năm đó trở đi, nhà Tiền Lê, nhà Lý, nhà Trần, nhà Hồ, nhà Hậu Lê và nhà Nguyễn của Việt Nam liên tục tiến hành các cuộc chiến tranh quy mô lớn chống lại Chăm Pa, dần dần thâu tóm vương quốc Chăm Pa vốn đã nhỏ hẹp.

Đến năm 1802, Chăm Pa đã mất phần lớn lãnh thổ và nằm dưới sự kiểm soát của nhà Nguyễn Việt Nam. Năm 1832, vua Minh Mạng của nhà Nguyễn ra lệnh “Cải thổ quy lưu”, hoàn toàn xoá bỏ tình trạng tự trị của Chăm Pa, và toàn bộ vương quốc Chăm Pa bị Việt Nam hoàn toàn thôn tính. Năm 1999, UNESCO đã đưa khu đền Mỹ Sơn của vương quốc Chăm Pa vào danh sách Di sản Thế giới, nhưng người được vinh danh đã từ lâu biến mất vào lịch sử. Tuy nhiên, đối với Việt Nam, sự sụp đổ của Chăm Pa là một thành công lớn trong cuộc Nam tiến. Triều đình Việt Nam, sau khi nếm trải thành công, dường như đã tìm ra “mã số tài sản”, và đợt bành trướng tiếp theo sẽ đem lại kết quả còn phong phú hơn.

Ngay từ khi chiến tranh chưa bị tiêu diệt hoàn toàn, người Việt Nam đã đặt mắt đến vùng châu thổ sông Mekong màu mỡ. Ngày nay, châu thổ sông Mekong là nơi đặt thành phố lớn nhất ở miền Nam Việt Nam, thành phố Hồ Chí Minh. Tuy nhiên, đối với người Campuchia, vùng đất này từng thuộc về họ. Ngay từ giữa thế kỷ 15, sau khi Việt Nam hoàn tất kiểm soát phần lớn chiến trường, họ bắt đầu liên tục xâm lấn đất đai của người Khmer. Năm 1698, nhà Nguyễn của Việt Nam tiến hành một cuộc Nam tiến lớn, và châu thổ sông Mekong, vốn thuộc về vương quốc Khmer Campuchia, bị nhập vào lãnh thổ Việt Nam. Nhà Nguyễn đã thiết lập Gia Định phủ, và Việt Nam tiếp tục xâm lấn đất đai của Khmer, hình thành nên các đường nét cơ bản của lãnh thổ Việt Nam ngày nay.